Dit was, onbedoeld, weer een rustige week. Alleerst was ik een tikkeltje van de kaart vanwege slecht nieuws op het werk, maar verder had ik ook weinig tijd door allerlei leuke omstandigheden.
Woensdag heb ik de fiets niet aangeraakt, daarna donderdag weer wel, maar niet al te lang, slechts een km of 40km. Wel wat kwaliteitskilometers, want na de warming up heb ik wat KT gedaan op de Bult. 2x5x de bult op op de 53-12. Gewoon max. De hartslag gaat niet echt omhoog hierdoor, daarvoor is de inspanning veel te kort, maar het is wel voelbaar in de benen.
Na dit blokje heb ik een klein uurtje door de polder gepeddeld.
Vrijdag en zaterdag zaten vol leuke activiteiten. Zondag regende het weer, dus was het tijd voor een rondje in Polder, samen met Ivo. We begonnen heel verstandig voor de wind, richting Woerdense Verlaat. Hierna reden we via Woerden en Nieuwerbrug richting Reeuwijk waar Ivo naar z'n schoonouders ging. Daarna ging ik weer tegen de behoorlijk sterke wind richting huis. Gelukkig reed ik wel lekker, dus kon ik met een redelijk vaartje van 28 a 29 km/u doorrijden. Even voor Benthuizen brak zelfs de zon nog door, en kon ik m'n regenjack uittrekken. Zodoende waren daar mijn eerste meters in het openbaar in ons Nederhoff kranen-Transalp shirt! Voorlopig zit het lekker. Het zelfs vrij aardig zonder zweetshirt, dus dat is nog een optie als het deze zomer heel erg warm wordt.
Ik doe het de komende 2 1/2 week een beetje rustig aan. Met Hemelvaart gaat het weer even intensief, met 4 dagen in de Vogezen, en dan vanaf 6 juni in Zuid-Frankrijk. Ik heb zin in de bergen!
maandag 4 mei 2009
woensdag 29 april 2009
Mannen, het is koers!
Zo, dat was weer een lekkere Tuesday Terror! Met 60km woon-werk in de beentjes begonnen we met een groep van ongeveer 25 man een 5 kwartier rondjes draaien. De baan lag er een beetje nat en vies bij, dus het was, zeker in het begin wel een beetje oppassen in de bochten. Gelukkig droogde de baan wat op, maar alleen op de plekken waar er zon en wat wind op stond. De beruchte bocht onderaan de Bult bleef helaas wel nat, vies en dus glad.
Verstandig als ik was bleef ik na een minuut of 12 koersen een gaatje te hebben, dus trok ik maar even door. Na 1 1/2 ronde kreeg ik gezelschap van Selmar Pigge, goed gezelschap dus, en gingen we gestaag aan de voorsprong bouwen. Met "gestaag" bedoel ik dan dat Selmar aan de voorsprong bouwde en ik uit alle macht probeerde bij mijn kopbeurten netjes 43 a 45 km/u te rijden om geen voorsprong kwijt te raken. Wat rijdt die jongen hard. Helaas voor ons had het peloton geen zin om ons te laten rijden en kwam er na 10 minuten een einde aan de vlucht. Met "helaas" bedoel ik dat ik stiekem eigenlijk ook wel een beetje dankbaar was, want de inspanning was behoorlijk hoog.
Gedurende de rit waren er verder nog wat soortgelijke uitlooppogingen en zat ik steeds lekker voorin de groep, met soms een gaatje achter me. Alles werd steeds dichtgereden doordat er voor in het peloton redelijk goed samengewerkt werd.
Ik was nog betrokken bij een bijna-val in de afdaling van de Bult. Een jongen van Swabo ging op plaats 3 even van het gas, en ging vrij ruim de 1e bocht in. Ik dacht dat hij dat bewust deed, dus ging ik rustig aan de binnenkant er langs. Dat bleek niet de bedoeling te zijn en we raakten elkaar even, waarna hij rechtdoor de struiken in reed. Gelukkig zonder erg, maar ik was natuurlijk een oetlul die uit z'n doppen moest kijken, etc. Ach ja, het was onhandig van ons beiden en ik ben blij dat er niets ergs gebeurd is.
Na ruim een uur ging Selmar er weer vandoor en had ik de benen om vrij snel naar z'n wiel te springen. Na 2 rondjes hard rijden hoorde ik de heuvel op "paf paf paf paf". Dat waren 2 kuiten en 2 bovenbenen die in kramp schoten. Selmar wachtte even op mij, en we trokken toch weer door. Helaas kwam er een 1/2 ronde later een eind aan de vlucht.
De finale naakte, en alles (behalve alle met lekke banden uitgevallen coureurs) zat nog bij elkaar. In de laatste ronde sprong ik na de kombocht gewoon maar weer weg. Niet echt met de illusie om weg te raken, maar meer om eens te kijken of er een gaatje zou ontstaan, en zo ja, hoe groot. Na bijna de knik naar rechts uit te zijn geschoten en aan de heuvel te zijn begonnen bleek er geen gat te zijn, dus hield ik bovenop m'n zure benen maar even stil en sloot achteraan weer aan. Tot een sprintje kwam het niet echt, maar op de lijn nog 1 of 2 mensen achter me gehouden.. Ach ja, het gaat om het spelletje, niet om de uitslag :-)
Verstandig als ik was bleef ik na een minuut of 12 koersen een gaatje te hebben, dus trok ik maar even door. Na 1 1/2 ronde kreeg ik gezelschap van Selmar Pigge, goed gezelschap dus, en gingen we gestaag aan de voorsprong bouwen. Met "gestaag" bedoel ik dan dat Selmar aan de voorsprong bouwde en ik uit alle macht probeerde bij mijn kopbeurten netjes 43 a 45 km/u te rijden om geen voorsprong kwijt te raken. Wat rijdt die jongen hard. Helaas voor ons had het peloton geen zin om ons te laten rijden en kwam er na 10 minuten een einde aan de vlucht. Met "helaas" bedoel ik dat ik stiekem eigenlijk ook wel een beetje dankbaar was, want de inspanning was behoorlijk hoog.
Gedurende de rit waren er verder nog wat soortgelijke uitlooppogingen en zat ik steeds lekker voorin de groep, met soms een gaatje achter me. Alles werd steeds dichtgereden doordat er voor in het peloton redelijk goed samengewerkt werd.
Ik was nog betrokken bij een bijna-val in de afdaling van de Bult. Een jongen van Swabo ging op plaats 3 even van het gas, en ging vrij ruim de 1e bocht in. Ik dacht dat hij dat bewust deed, dus ging ik rustig aan de binnenkant er langs. Dat bleek niet de bedoeling te zijn en we raakten elkaar even, waarna hij rechtdoor de struiken in reed. Gelukkig zonder erg, maar ik was natuurlijk een oetlul die uit z'n doppen moest kijken, etc. Ach ja, het was onhandig van ons beiden en ik ben blij dat er niets ergs gebeurd is.
Na ruim een uur ging Selmar er weer vandoor en had ik de benen om vrij snel naar z'n wiel te springen. Na 2 rondjes hard rijden hoorde ik de heuvel op "paf paf paf paf". Dat waren 2 kuiten en 2 bovenbenen die in kramp schoten. Selmar wachtte even op mij, en we trokken toch weer door. Helaas kwam er een 1/2 ronde later een eind aan de vlucht.
De finale naakte, en alles (behalve alle met lekke banden uitgevallen coureurs) zat nog bij elkaar. In de laatste ronde sprong ik na de kombocht gewoon maar weer weg. Niet echt met de illusie om weg te raken, maar meer om eens te kijken of er een gaatje zou ontstaan, en zo ja, hoe groot. Na bijna de knik naar rechts uit te zijn geschoten en aan de heuvel te zijn begonnen bleek er geen gat te zijn, dus hield ik bovenop m'n zure benen maar even stil en sloot achteraan weer aan. Tot een sprintje kwam het niet echt, maar op de lijn nog 1 of 2 mensen achter me gehouden.. Ach ja, het gaat om het spelletje, niet om de uitslag :-)
maandag 27 april 2009
Een week niet geblogd is een week niet getraind
Nou, ja, stiekem wel een beetje natuurlijk.
Maandag gewoon simpel wat woon-werk. 60km met wat flinke opzetten in de laatste 30km. Ging lekker.
Dinsdag extra vroeg van huis gegaan voor een rondje door de duinen. Lekker gefietst, maar door de wind tegen na een kleine 1,5 uur toch maar 41km gereden. Wel leuk om 's ochtends door de duinen te rijden. 's Middags op tijd naar huis om ruim voor zeven uur thuis te zijn voor de Dinsdagavondcompetitie op Swift. Ik voelde de zin al een beetje wegzakken en bedacht toen ik thuis kwam dat Swift wel een weekje zonder mij kon. Dus maar lekker bij vriendin en kind thuis gebleven.
Woensdag moest ik maar weer's tacxen. Na wat wikken en wegen besloten om de Alpe d'Huez weer eens aan te vallen. 53m20s later bleek dat ik vooruit gegaan was. Ruim 4 minuten sneller dan m'n oude record, 308 Watt gemiddeld en niet echt kapot. Als dit een voorbode is voor het klimwerk dat nog gaat komen dan zit er wel wat muziek in.
Donderdag had ik wel wat moeie beentjes (woensdag pas om 20:00 begonnen aan de Alp), dus besloot ik om het een dagje rustig aan te doen. Gewoon rustig heen en terug naar Haarlem, zonder hard te rijden.
Vrijdag was het toen weer tijd voor een serieuze training. Op Eddy richting Wassenaar gefietst om daar op de beroemde Col de Duinrel een krachttraining te doen. 10 keer vol omhoog op de 53-12. Oei. Dat voel je.. elke "sprint" is toch weer 30 seconden, van 10 naar 40km/u, tegen iets van 3 a 4%. Wel leuk. Daarna nog even een stukje richting Scheveningen. Wel leuk om uit te rijden en daarbij een verstekeling, in mooie Giro-roze trui, uit het wiel te rijden. Trainen werkt. Terug via Katwijk, met de wind (4 a 5 bft) vanaf daar vol op de kop. Rustig aan gedaan dus, en zelfs de 24km/u op het scherm gezien. Maar goed, het gaat om de training, niet om de snelheid.
Dat de krachttraining zwaar was merkte ik zaterdag.. Beetje irritatie in de rechterknie. Omdat het toch een drukke dag zou worden, met oa een bezoekje aan de Hollandia roeiwedstrijden, besloot ik om lekker niet te gaan trainen. Dat bleek een wijs besluit gezien de vermoeienissen van de dag.
Zondag.... Regen! Regen! en nog wat regen. Dus een jackie aan en lekker nat worden. Na 2 1/2 uur was ik weer thuis. Even vergeten hoe koud je voeten worden als ze zo nat zijn. Dwars door de overschoenen heen natuurlijk.
Maandag bleek helaas dat de regen ook wat invloed had op m'n gezondheid, in de vorm van een klein beetje keelpijn. Ik wou wel graag fietsen, maar het verstand won het deze keer, en ik nam de trein de Haarlem. Morgen hopelijk beter.
Maandag gewoon simpel wat woon-werk. 60km met wat flinke opzetten in de laatste 30km. Ging lekker.
Dinsdag extra vroeg van huis gegaan voor een rondje door de duinen. Lekker gefietst, maar door de wind tegen na een kleine 1,5 uur toch maar 41km gereden. Wel leuk om 's ochtends door de duinen te rijden. 's Middags op tijd naar huis om ruim voor zeven uur thuis te zijn voor de Dinsdagavondcompetitie op Swift. Ik voelde de zin al een beetje wegzakken en bedacht toen ik thuis kwam dat Swift wel een weekje zonder mij kon. Dus maar lekker bij vriendin en kind thuis gebleven.
Woensdag moest ik maar weer's tacxen. Na wat wikken en wegen besloten om de Alpe d'Huez weer eens aan te vallen. 53m20s later bleek dat ik vooruit gegaan was. Ruim 4 minuten sneller dan m'n oude record, 308 Watt gemiddeld en niet echt kapot. Als dit een voorbode is voor het klimwerk dat nog gaat komen dan zit er wel wat muziek in.
Donderdag had ik wel wat moeie beentjes (woensdag pas om 20:00 begonnen aan de Alp), dus besloot ik om het een dagje rustig aan te doen. Gewoon rustig heen en terug naar Haarlem, zonder hard te rijden.
Vrijdag was het toen weer tijd voor een serieuze training. Op Eddy richting Wassenaar gefietst om daar op de beroemde Col de Duinrel een krachttraining te doen. 10 keer vol omhoog op de 53-12. Oei. Dat voel je.. elke "sprint" is toch weer 30 seconden, van 10 naar 40km/u, tegen iets van 3 a 4%. Wel leuk. Daarna nog even een stukje richting Scheveningen. Wel leuk om uit te rijden en daarbij een verstekeling, in mooie Giro-roze trui, uit het wiel te rijden. Trainen werkt. Terug via Katwijk, met de wind (4 a 5 bft) vanaf daar vol op de kop. Rustig aan gedaan dus, en zelfs de 24km/u op het scherm gezien. Maar goed, het gaat om de training, niet om de snelheid.
Dat de krachttraining zwaar was merkte ik zaterdag.. Beetje irritatie in de rechterknie. Omdat het toch een drukke dag zou worden, met oa een bezoekje aan de Hollandia roeiwedstrijden, besloot ik om lekker niet te gaan trainen. Dat bleek een wijs besluit gezien de vermoeienissen van de dag.
Zondag.... Regen! Regen! en nog wat regen. Dus een jackie aan en lekker nat worden. Na 2 1/2 uur was ik weer thuis. Even vergeten hoe koud je voeten worden als ze zo nat zijn. Dwars door de overschoenen heen natuurlijk.
Maandag bleek helaas dat de regen ook wat invloed had op m'n gezondheid, in de vorm van een klein beetje keelpijn. Ik wou wel graag fietsen, maar het verstand won het deze keer, en ik nam de trein de Haarlem. Morgen hopelijk beter.
zondag 19 april 2009
Een weekje rustg aan
Na het trainingsweekend in Limburg, Voerstreek en Ardennen, en de zware week ervoor was het weer eens tijd voor een weekje rust. Dinsdag en woensdag niet gefietst, donderdag heen en weer naar Haarlem. Toen op vrijdag maar weer eens wat geklommen op de Tacx. Peyresourde en Azet op 80%. Erg relaxed dat ik vrij makkelijk een klimgemiddelde rond de 300W haal. Het is wel redelijk doorpoten, maar ik ben nooit buiten adem en herstel weer gemakkelijk. Misschien binnenkort maar weer eens een Huez of Rosier testje.
Zaterdag en zondag lekker de familie-man uitgehangen, hoewel ik zondag ook moest werken, dus dat viel wat tegen. Ik voel me weer lekker uitgerust, dus ik ga deze week weer lekker elke dag trainen, maar nog niet te hard, en volgende week er dan weer hard tegenaan. Het schema rustig-gemiddeld-hard bevalt me erg goed. De zware week kan steeds zwaarder, maar door de rust tussendoor voel ik me niet echt moe verder, behalve aan het einde van de zware week. Had ik vroeger met roeien ook maar zo'n opbouw gehad. Ik weet niet of ik er harder van was gaan roeien, maar ik zou me in ieder geval wel beter gevoeld hebben.
Zaterdag en zondag lekker de familie-man uitgehangen, hoewel ik zondag ook moest werken, dus dat viel wat tegen. Ik voel me weer lekker uitgerust, dus ik ga deze week weer lekker elke dag trainen, maar nog niet te hard, en volgende week er dan weer hard tegenaan. Het schema rustig-gemiddeld-hard bevalt me erg goed. De zware week kan steeds zwaarder, maar door de rust tussendoor voel ik me niet echt moe verder, behalve aan het einde van de zware week. Had ik vroeger met roeien ook maar zo'n opbouw gehad. Ik weet niet of ik er harder van was gaan roeien, maar ik zou me in ieder geval wel beter gevoeld hebben.
maandag 6 april 2009
Matig weekje
Na afgelopen dinsdag niet zo denderend getraind. Woensdag veel te laat wakker doordat ik de wekker niet gezet had. Ondanks het fantastische weer dus maar de trein gepakt om nog een beetje op tijd in Haarlem te zijn. Jammer maar helaas.
Donderdag gelukkig wel weer op de fiets. Op de heenweg was het nog fris, maar door de windkracht 3 tegen kreeg ik het toch warm genoeg. Op de terugweg was de wind wat aangetrokken, tot iets van windkracht 5 uit het noordoosten. Grotendeels mee dus. Helaas had ik toen op de Eddy Merckx als grootste verzet 52x16, dus kwam ik niet echt boven de 45km/u. Omdat alles wind mee was geweest, en ik een verstekeling in mijn wiel had besloot ik om bij Kaagdorp niet de brug te nemen, maar even door te rijden tot Nieuwe Wetering. Toen stond de wind dus even vol in het gezicht en werd het harken om nog 32 a 33 per uur te rijden. De verstekeling was al snel uit m'n wiel, maar ik moest nog even doorknallen tot de draaibrug. Vanaf daar lekker 20 minuutjes uitgedraaid tot de voordeur.
Vrijdag en zaterdag gingen op aan boodschappen doen, nieuwe ID-kaart halen voor mijzelf, en de allereerste voor Iskander, terrasje pikken, tentje kopen etc. Zaterdagmiddag ook de ketting, cassette, derailleurwieltjes en het grote blad van Eddy vervangen. Daar was het duidelijk tijd voor. De ketting en cassette zijn nu SRAM budget spul, maar door het woonwerk gebruik slijt het toch veel te hard. In ieder geval kan ik nu 53/12 schakelen. Niet dat ik dat hoef te doen natuurlijk.. Zaterdag uiteindelijk ook nog wel een half uurtje gaan hardlopen. Ik moest even wat bewegen.
Omdat het zondag weer eens lekker weer zou worden heb ik toen maar weer eens een rondje Rockanje gereden met wat vrienden. Omdat ik veel beter getraind ben was het voor mij lekker relaxed. Was ook wel nuttig, want deze week wordt, inclusief komend weekend, behoorlijk intensief.
Vandaag weer Haarlem vv. Heen lekker rustig gereden, hf van ongeveer 138. Terug in D2 in weer een nieuw record, 56 minuten (exclusief stops).
Morgen weer Haarlem vv plus een dinsdagavond koersje, als het weer meewerkt.
Donderdag gelukkig wel weer op de fiets. Op de heenweg was het nog fris, maar door de windkracht 3 tegen kreeg ik het toch warm genoeg. Op de terugweg was de wind wat aangetrokken, tot iets van windkracht 5 uit het noordoosten. Grotendeels mee dus. Helaas had ik toen op de Eddy Merckx als grootste verzet 52x16, dus kwam ik niet echt boven de 45km/u. Omdat alles wind mee was geweest, en ik een verstekeling in mijn wiel had besloot ik om bij Kaagdorp niet de brug te nemen, maar even door te rijden tot Nieuwe Wetering. Toen stond de wind dus even vol in het gezicht en werd het harken om nog 32 a 33 per uur te rijden. De verstekeling was al snel uit m'n wiel, maar ik moest nog even doorknallen tot de draaibrug. Vanaf daar lekker 20 minuutjes uitgedraaid tot de voordeur.
Vrijdag en zaterdag gingen op aan boodschappen doen, nieuwe ID-kaart halen voor mijzelf, en de allereerste voor Iskander, terrasje pikken, tentje kopen etc. Zaterdagmiddag ook de ketting, cassette, derailleurwieltjes en het grote blad van Eddy vervangen. Daar was het duidelijk tijd voor. De ketting en cassette zijn nu SRAM budget spul, maar door het woonwerk gebruik slijt het toch veel te hard. In ieder geval kan ik nu 53/12 schakelen. Niet dat ik dat hoef te doen natuurlijk.. Zaterdag uiteindelijk ook nog wel een half uurtje gaan hardlopen. Ik moest even wat bewegen.
Omdat het zondag weer eens lekker weer zou worden heb ik toen maar weer eens een rondje Rockanje gereden met wat vrienden. Omdat ik veel beter getraind ben was het voor mij lekker relaxed. Was ook wel nuttig, want deze week wordt, inclusief komend weekend, behoorlijk intensief.
Vandaag weer Haarlem vv. Heen lekker rustig gereden, hf van ongeveer 138. Terug in D2 in weer een nieuw record, 56 minuten (exclusief stops).
Morgen weer Haarlem vv plus een dinsdagavond koersje, als het weer meewerkt.
dinsdag 31 maart 2009
Dinsdagavondcompetitie en problemen met de Garmin
Na gisteren D1 richting Haarlem en D2/D3 naar huis (ik had beloofd om om 19:00 thuis te zijn, maar reed pas om 17:50 uit Haarlem weg..) was het vandaag tijd voor wat leuks. 's Ochtends eerst rustig naar Haarlem, en 's middags weer rustig (D1) terug. Daarna dinsdagavondcompetitie op de Bult.
Als vanouds gaat het de Bult op altijd lekker makkelijk, maar echt op snelheid komen is er nog niet. Het peloton blijft, op wat zinloze uitlooppogingen van ondere mijzelf, de hele rit bij elkaar en eindigt in een chaotische sprint. Aangezien iemand me bijna van het parcours af torpedeerde door met z'n pedaal op de grond te knallen (waar kennen we die van) laat ik de sprint maar lopen. Meer dan plaats 15 zat er toch niet in. Wel weer lekker gespeeld en me goed vermaakt.
Wel jammer was dat mijn Garmin Edge niet aan wou gaan. Het scherm bleef leeg. Misschien wel goed ook, omdat ik dan dus geen enkele neiging had om naar het scherm te kijken. Na een beetje rondzoeken op Internet vond ik op de Motionbased forums wat informatie over hoe een Garmin Edge 705 te resetten. Even de Mode en Lap knoppen tegelijkertijd indrukken is genoeg. Gelukkig maar, want nu kan ik 'm morgen naar Haarlem gewoon weer gebruiken.
Als vanouds gaat het de Bult op altijd lekker makkelijk, maar echt op snelheid komen is er nog niet. Het peloton blijft, op wat zinloze uitlooppogingen van ondere mijzelf, de hele rit bij elkaar en eindigt in een chaotische sprint. Aangezien iemand me bijna van het parcours af torpedeerde door met z'n pedaal op de grond te knallen (waar kennen we die van) laat ik de sprint maar lopen. Meer dan plaats 15 zat er toch niet in. Wel weer lekker gespeeld en me goed vermaakt.
Wel jammer was dat mijn Garmin Edge niet aan wou gaan. Het scherm bleef leeg. Misschien wel goed ook, omdat ik dan dus geen enkele neiging had om naar het scherm te kijken. Na een beetje rondzoeken op Internet vond ik op de Motionbased forums wat informatie over hoe een Garmin Edge 705 te resetten. Even de Mode en Lap knoppen tegelijkertijd indrukken is genoeg. Gelukkig maar, want nu kan ik 'm morgen naar Haarlem gewoon weer gebruiken.
zondag 29 maart 2009
2 keer Tacxen
Vandaag en gisteren eventjes op de Tacx gezeten om het klimgevoel weer even op te zoeken.
Zaterdag 1 1/2 uur lange interval met de RLV van Tilff-Bastogne-Tilff. Ging best aardig, maar de Redoute is toch echt te steil voor de Tacx. In het echt voelt ie lekkerder.
Zondag wat "leukers" gedaan. Mont Ventoux vanuit Bedoin, op 80%. Ik doe dit op 80% omdat ik dan wat beter kan simuleren wat de belasting zal zijn op een lange klim zal zijn. Op m'n tacx-fiets zit als kleinste verzet 39-25, op de Rooie Stier 34-27. Ongeveer 1/5 verschil dus. Het ging in ieder geval best lekker. M'n ideale cadans lijkt voorlopig zo rond de 77 rpm te zijn, bij een klim althans. De klim duurde 1u06m41s, met een gemiddeld vermogen van 301W. Best aardig dus.
Zaterdag 1 1/2 uur lange interval met de RLV van Tilff-Bastogne-Tilff. Ging best aardig, maar de Redoute is toch echt te steil voor de Tacx. In het echt voelt ie lekkerder.
Zondag wat "leukers" gedaan. Mont Ventoux vanuit Bedoin, op 80%. Ik doe dit op 80% omdat ik dan wat beter kan simuleren wat de belasting zal zijn op een lange klim zal zijn. Op m'n tacx-fiets zit als kleinste verzet 39-25, op de Rooie Stier 34-27. Ongeveer 1/5 verschil dus. Het ging in ieder geval best lekker. M'n ideale cadans lijkt voorlopig zo rond de 77 rpm te zijn, bij een klim althans. De klim duurde 1u06m41s, met een gemiddeld vermogen van 301W. Best aardig dus.
Abonneren op:
Posts (Atom)
